Fantasmas y telarañas

Desconcertado
Respiro
Sintiendo
Fluir
Y
Pensar
En cómo
Fue
Que
Ser
Es
Ahora
Sinónimo
De
Volar.
Despegando
Con
Alas nuevas,
Partiendo
De
Los escombros
Decoloridos
Y
Olvidados
Enigmático
Por
La
Respuesta
Sorpresiva
Que
Has tenido,
Contraria
A
Mi historia
Cobtraria
A
La estrategia
Fortuita
Sensata
Como
El rojo
Y la
Viveza
De
Una rosa.
Recordando
Fantasmas
Que atrapan
Como
Una araña
En
Su telaraña
Constricción
Encadenado
Aunado
La indecisión
De
Escribirte
Y
Saber
Qué haces,
Envuelto
En la
Propia
Trampa
Cegado
Por
Mis
Errores
Y
Pasado
Sí
Te inteteso
¿Me
Dejarás
Saberlo?
No
Hay
Fantasma
Más
Cruel
Que
Mis errores
No
Hay
Temor
Más
Malévolo
Que
El propio
Soy
El
Alma
Que
Cede
Y
Teme,
Por
El
Miedo
Mismo
A
La vida
Pero
¿Qué
Es
La
Vida?
Sino
El
Desafío
Constante
A
La
Muerte
¿Qué
Es
Enamorarse?
Sino
Declarar
La
Guerra
A
La melancolía,
Al odio,
A
La soledad,
Al
Miedo
Mismo
Soy
El hombre
Que
Viene
A
Enfrentar
Su
Pasado,
Sus
Miedos,
Sus
Temores
Y
Así
Romper
Su
Propia
Telaraña
Y
Así
Ceder
Ante
Tus
Encantos,
Tus
Palabras,
Tus
Gustos,
Tus
Anhelos,
Tus
Miedos,
Tus
Fantasmas
Para
Así
Creer
En
Una
Historia
Que
No sé
Si
Sólo
Sea
Idealización
Conoce más del autor de "Fantasmas y telarañas"