Poesía de Patricia Ospina

Puedes buscar por título del poema, sentimiento, ocasión, dedicatoria o cualquier palabra en el poema.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Lunes, Julio 29, 2019 - 00:00

Segunda Declaración

Patricia Ospina
Cielo,hoy vengo a tial fin a declararme.Aunque te puede parecer absurdotras los años reinicar cuando ya te amé,pero una razón noble no hace daño.Me es necesario declararmede nuevo,ahora,pues la primeraresultó por accidentey sin tu presencia intencionalno puedo dar una declaración diciente.Y así me declaro encontradade peros ya no hay nada.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Martes, Agosto 14, 2018 - 13:55

Marzo 8

Patricia Ospina
A Tosca, Madeline, Camila y AnneSe ha ido lejosla magdalena de lágrima tosca.Cayó la sentencia de piedra inocua.Le pesa el nombre más que la vidaque experimentara en anacronía.Indiferente e injusta sembró la parcacamelias sobre su infancia vencida.También le deshizo su piel perladay los plieges que no han sido.Abandonó todo en el agua claraque nunca se convirtió en río.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Jueves, Julio 26, 2018 - 01:26

Caer

Patricia Ospina
Caer y caer sin nunca caersiempre en el repetido último instante,queriendo caer pero con miedo a caer.Caer no permite arrepentimientoentonces hay que hacerlo previamentelo que causa que caigas más rápido.Podrás desear caer de una vez.Que pare, pero nunca paraporque llevas cayendo desde que nacistey tal vez sea buen momento para aprender a volar,así no evite la caída.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Jueves, Julio 19, 2018 - 19:42

Convergencia

Patricia Ospina
Eran calles circulares y los techos de dos aguasque entonces no eran míos y ahora soy de ellos.Viven a diezmíl kilómetros de éstas pilas de ladrilloscuyos techos podrían no existir y aún no lo sabría.Aquí donde el piso no se encera y tengo dos y no uno.La tierra sin horizonte y de medio cielo.Empezaré por decirle nostalgia a mi heimweey aceptar el intercambio de recuerdos por presente.Aquí también hay hidrantes chicos, orgullosos o cansadosAquí también huele a Lovaina pero sólo a las cincocuando la tierra respira rocío y la piel se achina del frío.También el asfalto bajo mi bicicleta parece el mismocuando entro al espacio nulo de mi hogar partido.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Lunes, Julio 16, 2018 - 23:22

Si pudiera

Patricia Ospina
¿Qué sería yo sin tus besos de agua clara?¿Sin el ardor de tu llegada en mi pecho cada vez?¿Sin el aroma a bosque fresco y victoriaque exhalan los poros de tu pura tez?No puede ser aún el fin de la historia,pero tus ojos vibran como un terremotoy los míos tan cielo roto no pueden verte.Con 18 kilómetros menos te devoraría la boca,rompería con el filo de mis curvas tu porte de roca.Y encallaría en tu costa desierta a lavarte las dudascon mis muslos derretidos y la luna en la cara.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Domingo, Enero 21, 2018 - 14:46

Inmaculación

Patricia Ospina
Al apagar los susurros,desde su constelación,canta suavemente Orión.Tus yemas derraman cascadas frescasen mi sien petrificada de diaria combustión.Me espantas los demonios de la cabezacon tu voz profunda de león.No me sabes alerta en tus brazoscuando me besas la nariz helada.Y sin detener tus trazos,y con la espalda arqueada,me guardas contigo en tu camisón.Quiero vivir en tu esencia eternade aliento de roble y bosque fresco.Y si supone algo que no merezco,
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/lobo.mp3
Martes, Enero 16, 2018 - 14:21

Lobo

Patricia Ospina
Si no te mirose me endurece el alma.Sólo veo techo desde el lecho.Tan sola en la camadesaparecen los ojos de cosmosy de destino.Si no te mirono quiero ver nada.Cierro los ojos para verteporque estoy hechizadacon tu imagen infinitaen el reverso de los párpados.Si no te miro,si no me pierdo en tus pozos,¿qué sentido tiene todo?
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/limite.mp3
Martes, Enero 16, 2018 - 11:14

Límite

Patricia Ospina
¿Qué soy si no me reflejo en tus ojos?¿si tus manos no me limitan el cuerpo?No existo en tu boca, mi lengua desaparecey aún sin estómago mi hambre creceY soy lágrimas sin ojos, grito sin bocacargo montañas en espalda de roca.Cicatrizan las caricias aún no dadasy cristalizan la nerviosa locuraque me ha devorado todo mediode sentirte de nuevo con más prisa.Y ya sé que tal vez te de algo de risapero no puedo más, es más que tedio,porque duele el alma, duele la pielde extrañarte,de tanto extrañarte.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/eterna.mp3
Domingo, Enero 14, 2018 - 21:07

Eterna

Patricia Ospina
Caigo al fin en tu abrazo cálidode agua clara burbujeante,de espacio flotante.Mi espíritu perdido de ingravidez,encapsulado, a salvo de la vejez,sabe hallarse en mi piel que ardeal tacto fervoroso de tu hambre.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/retrato_sonoro_-_patricia_ospina.mp3
Domingo, Enero 14, 2018 - 00:25

Retrato sonoro

Patricia Ospina
Op een keer normaal,andere keer een accent.Ik was altijd uit elkaar,siempre viajé entre mundos.Voor dat ik het wistwas een helfte gewist,juist voor m’n gezicht,had ik het niet gezien?Zeg! Wat een pech.Ik ben nu ver weg.Mein Welt so verteilt,Leben der dazwischen seilt.Es kommt noch eine dazu!Und eine bricht in zwei!Schon fünf mit meine Traumwelt,
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/feral.mp3
Sábado, Enero 13, 2018 - 14:31

Feral

Patricia Ospina
Traigo tejido tu perfume a mi blusa,mi corazón mutado en nido de lechuzay el cosquilleo de las plumas doradasarde húmedo por las horas pasadas.Conviertes mis cadenas en hilocon tu voz de cera derretiday tu tacto de bestia civilizada.Tu mirada ahora navega en aire densoque me queda corto, clavado en la cabeza,acabas la cordura con la que canta el versoy transmutas la palabra en grito y suspiro,en súplica y ofrenda,feral ruido.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/i.mp3
Sábado, Enero 13, 2018 - 09:54

I

Patricia Ospina
Hace tiempo ya conocen mis manostu piel dura de deidad desterrada.Te navego confiada y sin remospasando tus marcas de bestia alada.Hasta el viento obedece tu mirada.Y yo corazón reo, tigre rendido,te abro de par en par mi entrada.Y eres tan amable como eres fuerte,y fresca tu boca de sal marina.¿Cómo olvidar tu expresión felinade simultánea presencia de muerte?Y cuando toques mis nervios perplejosLlegarás muy tarde por no estar siempre,Amo mío, si nunca te quise lejos.
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
Viernes, Enero 12, 2018 - 22:25

Gigante caído

Patricia Ospina
No quiero tus ofrendasque me serán cobradas.No quiero tu ayuda doblecara.Víctima, tan víctima eres,de lo que te hacen las mujeres,te apresuras a cantar tus males,pero no pueden estar todas equivocadas.Siempre estuve bajo tu manto,papá,pero qué espanto cuando te reconocícon tus manos carmesíy palabras de constante inocencia.Y es que ya con tanta frecuenciate ha faltado coherencia.Y te adoro y duele,
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/voraz.mp3
Viernes, Enero 12, 2018 - 17:17

Voraz

Patricia Ospina
Tómame con fuerza y olvida tu piedadahógame, abrázame la garganta en tu manoclávame tus ojos de diablo mundanoque ocultan elegantemente la verdadbajo el rostro de un amable caballero.Olvida tu decencia. Por si no fui enfática:Desata tu violencia, tu agresión tanática.Toma de mis partes una presa cualquieray lléname de ella por dentro y por fuera.Tu tacto sincero me da un nuevo nombrey al recostarme bajo tu dominio, estática,sé que no existe para mí mejor hombre.Me tienes lunática, mi mente ruedaen círculos perversos y no se esconde.Te ruego gemidos animales, lengua afuera,
Poeta: Patricia Ospina | CO | Desde Ene/2018
https://poematrix.com/sites/default/files/reposo.mp3
Viernes, Enero 12, 2018 - 17:13

Reposo

Patricia Ospina
Me remojo en tus manos de calma,en océanos de saly aunque la brisa me ponga malquiero nadar en la lagunade tu silueta nocturna.Tu boca y la mía que son una solaya nunca más fuerzas opuestas.Tu boca que mi pena inmola,aligera la carga que llevo a cuestas.