Retrato sonoro

Op een keer normaal,
andere keer een accent.
Ik was altijd uit elkaar,
siempre viajé entre mundos.
Voor dat ik het wist
was een helfte gewist,
juist voor m’n gezicht,
had ik het niet gezien?

Zeg! Wat een pech.
Ik ben nu ver weg.

Mein Welt so verteilt,
Leben der dazwischen seilt.
Es kommt noch eine dazu!
Und eine bricht in zwei!
Schon fünf mit meine Traumwelt,
der zu fliehen da sei.

En cada lugar ya no quiero contar
cada mundo que encuentro.
Pero puedo jurar
que van más de dieciséis.

Rebota, resuena, recalca
mi carcomida memoria
de única testigo de la historia.

Cada día más distante,
cada día otros olvidan.
Los mundos renacen
y los pocos cambios
los desaparecen.
Deze wereld is gestorven
y el otro sigue en pie.
Die Zukunft bringt noch viele mehr.

“Thuis” klinkt raar, moet ik zeggen…
Maar ik vind het nog niet op een plek.
Toch, moet ik zeggen…
Eu… Dat heb ik al gezegd?
Kan ik geen Nederlands meer?

Siempre estoy parcialmente muda
y muy pocos me han visto desnuda.
A veces vivo en tercios, a veces octavos
y se vuelve muy difícil atar los cabos.

Ik zoek mezelf in stukken,
maar zal het ooit lukken?
In m’n leven moet ik weten
waar andere zijn gezeten.
Immernoch such’ ich Geräusche,
um mit andere Welten zu tauschen.
Esperando una sorpresa
que a otro mundo me regresa.

Mein Herz ist Feuer!
Ich suche Abenteuer!
Y a la misma vez
quisiera fijar mis pies.

---------------

Originalmente escrito para ser escuchado más que leído.

Traducción completa al español (por si tienen curiosidad): https://docs.google.com/document/d/10MhIGpzNBFJZm7...