Poesía de Ignacio Vera Brito

Puedes buscar por título del poema, sentimiento, ocasión, dedicatoria o cualquier palabra en el poema.
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Martes, Mayo 31, 2016 - 23:06

A Noite

Ignacio Vera Brito
A noite é un tabú excitante.Todos os días, todas as noites.Parvo é quen non salgue ás esquinasa comer da súa suxestiva brisa.Non asustame a noite,non tenho medo do escuro.Quen sabe aparece unha sombraa levarme por alegres lugares.A lúa ilumina máis do que o sol,porque é solitaria filla única.Moza boyerista,coqueta rapaza.Os gatos vense mellor todos negros.E salguen, e os ratos fan festa.Gústame a noite,
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Domingo, Mayo 22, 2016 - 21:25

Araucanía

Ignacio Vera Brito
Que el frío viento acariciando los tréboles,que los altos y erguidos árboles,que el cielo inmenso dibujado a explosionesme traigan a mí de vuelta.Que nunca se me olviden las bandurriascaminando distinguidas por los prados impecables.No quiero perder de mi memorialos temporales, la escarcha, el silencio.En mis ojos están las araucarias,testigos de sangre derramada,que han escuchado llantosque regaron sus raíces vetustas.Tu grandeza, arcilloso suelo,está en el relámpago que en ti cae,en la lluvia que riega tus manzanos y castaños,
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Domingo, Enero 3, 2016 - 23:28

"Los mismos ojos (O el nubarrón entre el amor y la muerte)"

Ignacio Vera Brito
Jamás, nunca jamás, encontré de nuevoalguien o algoque me hiciera desear,ser parte de sus mismos ojos.A partir de ahí me dio todo igual,hasta el día en que nada máspudo importarme.Desde el nacer al verdadero y original sentimiento,al auténtico desgarro y la explosión,hasta el final y definitivo aliento,no hubo más que un nubarrón descartable.Al final me valieron todos un carajo,algunos dos o quizá hasta tres,que sigan haciendo sus cosas,ya se darán también cuenta.
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Lunes, Marzo 2, 2015 - 16:05

Pulga

Ignacio Vera Brito
Dime neno, de profundo e inocente mirar¿De qué color ves el cielo,cuando en él buscas aviones paraalcanzarles con tu mano?Chiquilín hermoso, de principescoscabellos, ¿Cómo es la bella ignoranciade siempre preguntar?Contigo aprendo a correr en círculos,a inmiscuirme de lubre en lubre,tras magos y duendes.¡Cómo te quiere la luna, pequeño!Que con su luar ilumina tus ojos cuandola llamas por las noches.Duerme, duerme sereno,que las estrellas te arropan
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Lunes, Marzo 2, 2015 - 15:38

Con permiso, flor

Ignacio Vera Brito
No tengo nada para darte,más que las ganas de darte todolo que a mí no me dieron.Vengo del norte, de rasgado cielosangrante, de vid y olivar,caminando hasta aquí a buscarla flor en el estéril descampadodel tiempo que nunca avanzó.No había encontrado en años,en este ingrato paraje, flor tandigna y elegante, de vista tanintrigante y tentadora como paraarriesgarme a ofrecerle ser cortada.No tengo bellezas para regarte,soy llanto, destierro, absurdo caminar
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
https://poematrix.com/sites/default/files/audio_recording_1166911.mp3
Viernes, Enero 16, 2015 - 12:54

A moça do lago

Ignacio Vera Brito
Fui embora para o lago,longe do barulho,longe das notícias.Conheci lá à moça,beleza.O céu tinha nuvens,mas as estrelas estavamnos seus grandes e curiosos olhos.Fui embora uma tarde,e jamais quisse voltar,se eu pudesse ter-me ficado,para sempre e nunca regressar.A moça do lago era enganadora miragem,que não posso ver aqui na realidade.Com ela o ar tinha som de cavaquinho,
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Sábado, Enero 3, 2015 - 19:44

Se voltasses

Ignacio Vera Brito
Se voltasses, Deus do Céu, se voltasses.Penso, mais uma vez, que se voltasses,voltaria a ser alegre e parvo moço.Se voltasses, beleza, se voltasses.A terra úmida voltaria a ter cheiroapós a chuva.Se voltasses, rapariga, se voltasses.Os dias não serião tão longos,nem minha vontade ficaria tão longe.Se voltasses, menina dos meus olhos, se voltasses.Eu não olharia sempre triste o fim das tardes,nem deixaria morrer os sonhos.Se tu voltasses,eu também voltaria.Tu e eu,
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Sábado, Enero 3, 2015 - 19:24

+18

Ignacio Vera Brito
Por las veredas grises y pétreas, fluyencada día ríos de verbos incompletos.Bajos los gajos anaranjados en el cielo,jamás, o muy rara vez doblan sus cuellos,para mirar cómo las nubes no son las mismas.Son ríos de silencios que se amontonanen piñas incomprensibles. Uno junto a otro,van sellados a alguna parte, y salen de ellaigual de ininmutables.-No se miran-Hace tiempo que no creo en sorpresasni en milagros, ni en giros, ni en precipicios,ni en acáboses, ni en aves fénix.Lo que vuela sobre los verbos soncalendarios, agendas monstruosas y omnipresentes.
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Viernes, Enero 2, 2015 - 11:47

Porque te odio

Ignacio Vera Brito
Te quiero, pero no porque quieras tenermea tu lado contemplando tus dos lucerosfríos y desconcertantes,sino más bien porque te gustaría vermeflotando en lejanos universos,a trasmano de Dios y de los hombres.Te quiero, no porque sepa que tú me quieres,sino porque a punta de gritos me persigues y meexilias a tierras de cardos y espinos.Y ese es mi hogar que recorro sin prisas observandoa las cigarras y besando su suelo seco y rocoso.Te quiero por lo que fuiste, jamás por lo que hoy eres,porque dejaste que te cubriera el manto negro, ese queyo pisoteé victorioso y erguido sobre las hienas.Te quiero por tus facciones de niña, por tus senos
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
Viernes, Enero 2, 2015 - 11:45

Vuelve

Ignacio Vera Brito
Escribo para no perder la costumbrede recorrer ficticiamente tu espalda,tus muslos blancos.Escribo porque soy contradicción,fuego y hielo unidos por El Creador,y en ti se conjugan imperfectos misverbos.¿Obsesión? ¿Ha de ser este latiraguerrido un engaño de la psiquiscaprichosa? Pues si es así, ¡Engáñamemente rapaz y traicionera! ¡Miéntemepara seguir extrañándola! ¡Embáucamepara seguir deseándola! ¡Ciégameastuta alcahueta para no perderlajamás de vista!
Poeta: Ignacio Vera Brito | CL | Desde Ene/2015
https://poematrix.com/sites/default/files/audio_recording_5465131.mp3
Jueves, Enero 1, 2015 - 17:06

Os frades da mentira

Ignacio Vera Brito
Os frades da mentira pregam todo diasua má nova nas ruas.Caminham orgulhosos,cabeça no alto,olhar rígido.Cuidado com eles,não gostam dos intocáveis,calam aos hereges.Os frades da mentira fazem voto de riqueza,e pacto de siléncio.Os frades da mentira, vão em belo e novo carro,vestindose com roupa conforme,com ou sem gravata.Os frades da mentira moram muitolonge de nós, e muito perto também.