Fantasmas y telarañas
Desconcertado
Respiro
Sintiendo
Fluir
Y
Pensar
En cómo
Fue
Que
Ser
Indispensable
Es
Ahora
Sinónimo
De
Volar.
Despegando
Con
Alas nuevas,
Partiendo
De
Los escombros
Decoloridos
Y
Olvidados
Enigmático
Por
La
Respuesta
Sorpresiva
Que
Has tenido,
Contraria
A
Mi historia
Cobtraria
A
La estrategia
Fortuita
Sensata
Como
El rojo
Y la
Viveza
De
Una rosa.
Recordando
Fantasmas
Que atrapan
Como
Una araña
En
Su telaraña
Constricción
Encadenado
Aunado
La indecisión
De
Escribirte
Y
Saber
Qué haces,
Envuelto
En la
Propia
Trampa
Cegado
Por
Mis
Errores
Y
Pasado
Sí
Te inteteso
¿Me
Dejarás
Saberlo?
No
Hay
Fantasma
Más
Cruel
Que
Mis errores
No
Hay
Temor
Más
Malévolo
Que
El propio
Soy
El
Alma
Que
Cede
Y
Teme,
Por
El
Miedo
Mismo
A
La vida
Pero
¿Qué
Es
La
Vida?
Sino
El
Desafío
Constante
A
La
Muerte
¿Qué
Es
Enamorarse?
Sino
Declarar
La
Guerra
A
La melancolía,
Al odio,
A
La soledad,
Al
Miedo
Mismo
Soy
El hombre
Que
Viene
A
Enfrentar
Su
Pasado,
Sus
Miedos,
Sus
Temores
Y
Así
Romper
Su
Propia
Telaraña
Y
Así
Ceder
Ante
Tus
Encantos,
Tus
Palabras,
Tus
Gustos,
Tus
Anhelos,
Tus
Miedos,
Tus
Fantasmas
Para
Así
Creer
En
Una
Historia
Que
No sé
Si
Sólo
Sea
Idealización
Comentarios & Opiniones
Interesante obra, saludos-