Escritores que sigo

Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Lunes, Agosto 22, 2022 - 16:08

H

Bluemarine
QueBlancoSin penasMe quedoVoy a soñarQue no los veo masJamas
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Lunes, Agosto 22, 2022 - 15:27

I

Bluemarine
Me agarro
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Domingo, Agosto 21, 2022 - 17:44

A

Bluemarine
AyyyyyyyySi
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Martes, Agosto 16, 2022 - 08:14

Lo de siempre con estos dos

Bluemarine
Ya no podeis leermeAsi empezo todoY sigueYo no voy en su linea claroNo insultoY me aguantoEstoy solaTengo valorActuo correctamenteHago lo que puedoY como puedoY si me equivocoPerdonYOjala no nos hubiesemos conocido
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Lunes, Agosto 15, 2022 - 12:17

Yo, me llaman porno

Bluemarine
Me llaman pornoPorque él graba mi vaginaY ella con su suave vestido sedosoFlotandoEn la imagenSi te fijas bienElla hace un cameo sutilProvocadorEn finElla, una mujer ... pues...asiBuenaElla enseña ni vaginaSoy yo a la que llamanPornoY despues...
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Domingo, Agosto 14, 2022 - 16:05

Odias luego existes

Bluemarine
Te pago tu odio hacia miCada diaQue eres felizViendome violadaTe pago con dolorTe pagoY te pagoEl publico lo pideEn un ring hackeadoMorbosoPuroOdioYo, mocosa barbada piggyLocaNo se que mas decirte
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Domingo, Agosto 14, 2022 - 15:26

Por que

Bluemarine
Mi amor
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Sábado, Agosto 13, 2022 - 16:31

Juan Ramón

Bluemarine
A mi burro a mi burro le duele la cabezaEl medico diagnosticoMentiras a tutiplè dijeraA mi burro a mi burroLe duele el corazonEl medico le ha ordenadoNo leer lo peorA mi burro a mi burroLe quieren excitarEl  medico le ha dichoQue corra sin ningun impostorA mi burro a mi burroLe pasa cada cosa!!!Solo le falta hablar!!El psiquiatra le ha dado
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Viernes, Agosto 12, 2022 - 17:09

Milonga de aqui. En gallego

Bluemarine
Con aire fresco de marCuro feridas e loitosQue sexan poucas ou moitosÉ necesario sanarE vendo o mundo rodarDando tumbos de vencidoDou por perdido o perdidoE recollo o que quedouE co que me queda vouSeguindo o meu percorridoPara seguir camiñandoFago noite na esperanzaApóiome nas lembranzasE aliméntome de sonsE nútrome das cancións
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Viernes, Agosto 12, 2022 - 14:03

Mi novio y yo

Bluemarine
Sentí desde el primer instanteQue te tenía que amarA tu sonrisa sin pausaTan tímida como túTus ojos de Paul NewmanIncrèdulos curiosos infantilesTus manos raíces de olmoTu olor a frescor limpioEl inglès...Para mí!!!Que difícil es amarteCalladoCallandoQue facil es estar contigoSiempre aceptandome
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Jueves, Agosto 11, 2022 - 15:12

Cowboy de medianoche

Bluemarine
No busco labios húmedosNi caricias de extasisMe hace feliz ya un ibuprofenoY cuando estoy apagadoPienso en los miosNo voy de guay ni de humildeNi de loco sanadorEstoy solo con mi yeguaEn la noche con hogueraOs esperoTal vez la dama abra su corazonNo negroSino uno justoY su cazarrecompensas se coma su pistola de alcanforY me trate con honor.
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Miércoles, Agosto 10, 2022 - 18:40

El desertor

Bluemarine
Si supiera contarlo...Si pudiera probarloY despuès ni soñarloDespues curarloComo a un soldado heridoSolo que yoSoy yohttps://youtu.be/R3EnxECQd5k
Autor: Lavijimin | ES | Desde Ago/2022
Miércoles, Agosto 10, 2022 - 17:48

Yo bluemarine

Bluemarine
Amarillos son mis dedosVerde mi corazonAzul cuando te miroVioleta nací yo
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Miércoles, Julio 13, 2022 - 10:28

TU MIRADA (a todos los poetas de Poematrix)

a.menduina
"Vivir no es solo un derecho; es el deber de no claudicar". (Luis Eduardo Aute).Sé de mañanas gloriosas, abiertas a la esperanza,que terminaron en llanto, por infortunio o venganza.Sé de jornadas oscuras, sin ninguna perspectiva,en las que el viento viró y se sanaron heridas.Sé de tierras productivas, de campos exuberantesque quedaron devastados con la fuerza de un instante.Sé de miradas llorosas, de futuros intrincados,y de sueños, cual semillas, que en lo muerto germinaron.Sé que nada está perdido, aun encallados en barro.Y que nada está vencido ni a resguardo del desgarro.Sé que la vida es exigua, y a menudo, despiadada;pero que todo se abriga al calor de tu mirada.
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Martes, Julio 5, 2022 - 09:05

LA OLA

a.menduina
“La utopía está en el horizonte. Camino dos pasos, ella se aleja dos pasos y el horizonte se corre diez pasos más...Mientras haya una mesa sin comida,una infancia interrumpida.La ley de la sinrazón.Subiremos encrespados a la crestade la ola que no resta,sino picos de ambición.Mientras haya un ropero sin vestidos,una noche sin abrigo.Injusticia en un rincón.Subiremos encrespados a la crestade la ola que no resta,sino heridas y dolor.Mientras sangren unos pies en su destierro.Se imponga una cruz de hierro.
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Martes, Junio 28, 2022 - 09:35

ÉXITO

a.menduina
“Más vale hombre sin dinero que dinero sin hombre". (Temístocles).No está el éxito en trepar por la escalera social,pisando a quien por debajo sube queriendo pisar.No es fracasar desdeñar por falta de aspiración,sin mostrar alegaciones al juicio de la razón.No es triunfar tener haciendas ni a rebosar los roperos,si no podemos amar más allá de nuestro suelo.No es perder no poseer, si nada se ambicionó,salvo tender nuestras manos a quien buscó su calor.No dejarán cuando mueras codicias ni pretensionesamparo por el camino ni a los que nazcan, lecciones.Pero sí dejarán huella un poema, una canción,la estela de una sonrisa, lo que sembró el corazón.
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Jueves, Junio 16, 2022 - 09:24

SIENTO (los estragos del miedo)

a.menduina
"El hombre más peligroso es aquel que tiene miedo". (Ludwig Börne).Siento sombras en mi huerto,aun en plena claridad.Amarga espina en mi cuerpoque no consigo arrancar.Siento desprecio y mal brillodisfrazados de igualdad.Soledad en los pasillosrepletos de actividad.Siento duelo en el jolgorio.Tristeza en la hilaridad.Desconfianza en un casorio.Provecho en la caridad.Siento dudas en el viento.Recelos que no se van.
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Miércoles, Junio 8, 2022 - 09:48

RENACER (desde la desesperanza)

a.menduina
“A veces ocurre que se da un milagro, que emerge un tesoro del fondo del barro; cuando nadie espera surge la...RENACERTú, que naciste para ser libre y volar.Para compartir amor.Para soñar…Fuiste pasto de las llamas de otros fuegos.De codicias insaciables e inclementes.Presa fácil de demonios despiadadosque abrasaron tu esperanza.Que tomaron el espacio de tu luz.Que te hicieron parecer irrelevante.Siendo grande.¡Siendo grande!Deberás enfrentarte a esos fantasmas.Emerger del abismo al que te penan.
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Lunes, Mayo 30, 2022 - 10:23

ME QUEDO

a.menduina
Me quedo con los díasen que abrasó la nieve.Con la noche de un juevesque nunca terminó.Me quedo con la fríamemoria que no puedemarchitar tantas floresque fueron el motor.Me quedo con el gratocamino de los sueños,pues me alcanzó el empeñopara crecer mejor.Me quedo con los gatosque no tuvieron dueño.Con un lugar de ensueño
Autor: ÁNGEL MENDUIÑA IRIBARREN | ES | Desde Mar/2022
Martes, Mayo 24, 2022 - 15:19

QUÉ PUDO SER (infancias frustradas)

a.menduina
"Veo humanos; pero no humanidad". (El Principito).Qué pudo ser del niño que apenas llegó a gatear.Del que no soñó con hadas que habitaban en las nubes.De la niña que a todos sonreía, sin saber por qué,mientras no cesaba de escuchar el rutinario silbido de la muerte,que siempre acechaba.Qué pudo ser del que no cruzó el umbral de la infancia.De tantos rostros acabados prematuramente.Ojos hundidos.Comidos por las moscas.Barrigas hinchadas, tendidas al sol que mata y no da vida.Cuántas rosas que pudieron ser, se quedaron sin ser.Cuántos sueños ni empezaron a forjarse.Cuántas huellas se quedaron sin marcar la arena de tu playa.Cuántos grandes o pequeños pasos para la humanidad.